Оториноларингологија

Оториноларингологија


Оториноларингологија


Историја

Вистинскиот развој и подем на оториноларинголошката дејност во Битола, како и во целиот Југозападен регион на Република Македонија, започнува со формирањето на Одделението за болести на уво, нос и грло, во состав на Општата Болница - Битола.

На 20 ноември 2957 година, одделението го формира првиот специјалист во цела република, надвор од ОРЛ Клиника Скопје, прим.д-р.Христо Христов.

Со текот на годините, одделението постепено се доекипира со соодветен среден медицински персонал и со следните доктори- специјалисти: д-р.Благој Петровски, прим.д-р.Радиша Шундовски и прим.д-р.Ратко Талевски.


Високо едуциран кадар

Денес, Одделението за болести на уво, нос и грло има 22 вработени, при што располага со високо едуциран кадар, и тоа:

8
Специјалисти доктори (од кои 3 примариуси)
12
Мед.сестри
( од кои 3 со ВСС )
2
Хигиеничарки


Организациона поставеност

Одделението за болести на уво, нос и грло ја има следната организациона структура:

  • А. Отсеци
    1. Специјалистичка-консултативна амбуланта
    2. Оперативен тракт со :
      • Операциона сала
      • Сала за ендоскопија
    3. Стационар со 21 кревет
  • Б. Кабинети
    1. За Ендоскопија
    2. За Аудиометрија
    3. За Отодијагностика


Регионален карактер

Одделението има капацитет да дава високо стручни и професионални услуги, непрекинато 24 часа.

Постоечкиот капацитет на одделението со својот простор и стручен кадар, моментално ги задоволува потребите од областа на Оториноларингологијата за целиот Југозападен регион на Република Македонија.

Просечно годишно, во ова одделение се вршат над 25.000 консултативно-специјалистички прегледи, над 300 хируршки интервенции со ендотрахеална анестезија и над 1.200 аудиолошки иследувања.

Со текот на годините, се менува доминантната патологија на болестите од оваа област, така што одделнието ја дооформува својата стручност во таа насока. Напорите, и на одделнието и на Клиничката болница Битола, се насочени и кон набавка на најсовремена апаратура, воведување најсовремени дијагностички и оперативни протоколи. Сето ова, секако мора да биде пропратено и со специјалистички и субспецијалистички доусовршувања на стручниот кадар, како во земјата, така и во странство.